My thought
Posted On Monday, November 12, 2007 at by Unknown
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ပါတ္၀န္းက်င္တြင္ ျပသနာမ်ားသည္ ေျဖရွင္း၍ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ရွိေပသည္။ ထိုျပသနာမ်ား၏ အရင္းအျမစ္မွာ လူမ်ားႏွင့္ သူတို႕တည္ေဆာက္ေနေသာ၊ တည္ေဆာက္ထားေသာ အတၱမ်ား မေတာ္တဆျဖစ္ေစ တမင္တကာျဖစ္ေစ တိုက္မိၾက ႐ိုက္မိၾကေသာ အခါတြင္ျဖစ္ေပၚလာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေနႏွင့္ မည္ကဲ့သိုေျဖရွင္းၾကမည္နည္း...... - အျခား တစ္ေယာက္ ၏ အတၱေၾကကြဲသြားသည္အထိ၊ သို႕မဟုတ္ မိမိကိုယ္တိုင္ ေၾကကြဲသြားသည္ထိ၊ သို႕မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏ အတၲမ်ားေၾကကြဲသြားသည္အထိ ႐ိုက္ခြဲလိုက္ၾကမည္လား... တစ္ခါတစ္ရံ အခ်ိဳးမက်ေသာ အတၱက ထိုးထုိးေထာင္ေထာင္ လုပ္ေသာအခါ၊ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းစနစ္ေဘာင္မ်ား ေလ်ာ့လ်ဲ လာၾကသည္။ " ဒီလိုစကားမ်ိဳးေတာ့ ေျပာမွျဖစ္မယ္" " ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေလာက္မေကာင္းႏိုင္ဘူး " အေရးႀကီးဆံုးအရာတစ္ခု က်န္ေန ပါေသးသည္။ ပထမ အခ်က္အေနႏွင့္ ႐ိုးသားမႈ ႏွင့္ ႐ိုးအ မႈ၊ လံုးလံုးမတူညီပါ။ ရြာတစ္ရြာတြင္ ရြာလူႀကီးက၊ ည ၁၂ အခ်ိန္မွ စ၍ ရြာမွ လူမ်ားတစ္အိမ္ လွ်င္ ဆီတစ္အိုးက်စီ ရြာလယ္တြင္ ရွိေသာ ရာ၀င္အိုးထဲသို႕ ထည့္ရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္ႏိုးလွ်င္ကား ထိုရြာ၀င္အိုးထဲသို႕ သြားၾကည့္ရာ ဆီတစ္စက္မွ် မရွိဘဲ တစ္အိုးလံုး ေရမ်ားသာလွ်င္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ လူမ်ားသည္ ညအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မည္သူမွ်လည္း မျမင္ႏိုင္.. ဆီရာ၀င္အိုးႀကီးထဲတြင္ ရွိေသာ ေရတစ္ပံုးမွာ လည္း မသိသာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ လူအားလံုးမွ ေရမ်ားသာ လာထည့္ၾကေလသည္။ မိတ္ေဆြစဥ္းစားၾကည့္ပါ မိတ္ေဆြသာလွ်င္ ဆီတစ္ပံုးကို ႐ိုးသားစြာ ထည့္မည္ဆိုပါက ဆီသည္ေရထက္ေပါ့ေသာေၾကာင့္ ေရေပၚတြင္ ေပၚေပလိမ့္မည္၊ အနည္းဆံုး ရာ၀င္အိုးကို ၾကည့္လွ်င္ ၾကည့္ျခင္း၊ ေတြ႕လိုက္ရေသာ အတၲ၏႐ုပ္ဆိုးမႈ ကိုေတာ့ ဖံုးလႊမ္းေပးႏိုင္ေပလိမ့္မည္... ထို႕ေၾကာင့္ ရာ၀င္အိုးထဲမွ ဆီတစ္ခြက္ ျဖစ္ေအာင္ ………… မိတ္ေဆြေရ…
- မတူညီႏိုင္ေသာ အတၱမ်ားကို ဓါးအိမ္ထဲတြင္ တ၀က္တပ်က္ထည့္ထားေသာ ခုတ္ခ် လိုက္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေသာ အဆိပ္လူးေသာ ဓါးကဲ့သို႕သိမ္းဆည္းကာ ၀က္ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္၏ အျပံဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပံဳးျပ လက္တြဲၾကမည္လား ...
- ဒါမွမဟုတ္ မဆံုႏိုင္ေသာ တစ္ဖက္ဆီသို႕ ေလးလံၿပီးသား အတၱကို ထမ္းပိုးရင္းႏွင့္ အပိုဆု ျဖစ္ေသာ အမုန္းမ်ားကို ခ်ီမကာ ထြက္သြားၾကမည္လား ...
- သို႕မဟုတ္ ပေစာက္ႏွင့္ ဂငယ္ကို ေျပာင္းျပန္လွန္ေပါင္းစပ္သလို ေပါင္းစပ္ကာ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ဆီ လွည့္ရင္း ေရွ႕ဆက္သြားၾကမည္လား ...
" ဘာလဲဆိုတာ သိ႐ံုေလာက္ေတာ့ ျပမွရမယ္"
အစရွိသည့္ စကားမ်ား ေျပာလာၾကသည္။
" ဒီကိစၥကေတာ့ သူတမင္သက္သက္ ေၾကာတာ"
" ငါလိုလူမ်ိဳးကိုမ်ားကြာ သြားစမ္းပါ "
" ငါဒီေလာက္ေကာင္းထားတာ ေတာ္ေရာေပါ့ "
ထိုစကားမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ မိမိတို႕၏ အတၱကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပး႐ံုမွ် အပ မည္သည့္ ျပႆနာကိုမွ် ေျဖရွင္းရန္ အသံုးမ၀င္ႏိုင္ပါ။ မိမိ အတၱကို ယပ္ခပ္ေပးေနရသလိုပင္ျဖစ္သည္။
မိတ္ေဆြ စဥ္းစားၾကည့္ပါ လူတစ္ေယာက္တြင္ အေရးႀကီးဆံုးေသာ အရာမွာ မည္သည့္အရာနည္း... အမ်ိဳးမ်ိဳးေျဖၾကပါလိမ့္မည္.....
ေငြ…
အသက္ရွင္မႈ…..
က်န္းမာေရး…
ဂုဏ္ ျမင့္မားမႈ……..
ပညာတတ္မႈ….
သူတစ္ပါးကို အက်ိဳးျပဳႏိုင္မႈ ……..
မိမိကိုယ္မိမိ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မႈ.....
ကၽြန္ေတာ္၏ အျမင္ကို ေျပာရလွ်င္ မိမိကိုယ္မိမိ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈမွ စ၍ ေငြ၌ ဆံုးသည္။
ထိုအရာမွာ ႐ိုးသားမႈ ျဖစ္ပါသည္။ ႐ိုးသားမႈသည္ အခ်ိန္တိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ ဘ၀တိုင္း၊ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို အက်ိဳးေပးပါသည္။
မိတ္ေဆြ မည္ကဲ့သို႕ပင္ႀကီးက်ယ္ေနေစကာမူ မ႐ိုးသားပါဟု ဂုဏ္ပုဒ္ တစ္ခု ထည့္၍ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ..... မည္ကဲ့သို႕မွ် ေကာင္းမြန္လာစရာမရွိပါ။ လူတိုင္းတြင္ အရည္အခ်င္းတစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ရွိပါသည္။ ထိုအရည္အခ်င္းႏွင့္ ႐ိုးသားမႈ ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာ အခါတြင္ကား အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ တန္ဖိုးကို ရႏိုင္ေလသည္။
ေလာကတြင္ ျပႆနာမ်ား လြန္စြာ မ်ားျပားေပသည္။ ေျဖရွင္း၍ မကုန္ႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ မ်ားျပားေပသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လုပ္ၾကည့္ၾကရေအာင္ ႐ိုးသားမႈေလးကို ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ေန႕စဥ္ဘ၀တြင္ တည္ေဆာက္ၾကည့္ၾကရေအာင္.....
ကၽြန္ေတာ္တို႕က ႐ိုးသားၿပီး အျခားလူမ်ားက မ႐ိုးသားရင္ ဘယ္လို ေျဖရွင္းမလဲ ဟုေျပာစရာရွိေပသည္။
ဒုတိယ အခ်က္အေနႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးေသာ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရွိေပသည္။
ျပႆနာမ်ားကို ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႕ ရွင္းလင္း လြယ္ကူသြားေအာင္........
လာဗ်ာ ႐ိုးသားၾကစို႕......
